Aile Anayasası kavramına baktığımızda, tanımını dünyada incelediğimizde, ülkelere ve şirketlere göre değişkenlik arz eden isimler altında oluşturulduğunu görmekteyiz.  

Aile anayasalarının oluşumu çalışmalarında en önemli olanlarından birisi olan aile üyelerinin istihdam stratejilerinin nasıl ne şekilde şekillendirileceği konusu, çalışmasıdır. 

Aile Şirketlerinde aileler neden ayrılıyor, diye baktığımızda temel kök nedenlerin iyi analiz edilmesi gerekmektedir. Aile şirketi kavramına baktığımızda da temel ayrım noktası çoğunluk hissesine sahip olmaktan, yönetim faaliyetlerinin yürütme yapısının, yetkilerinin aile bireylerinde ağırlık olarak oluşup oluşturulmadığıdır. 

Aile şirketlerinde büyüklüklerine göre Yönetim Kurulu, İcra Kurulları, diğer üst kurullar şekillenmiştir. Kurucular diğer nesillere göre daha fazla çalışması, çalışmış olmaları, profesyonellere ve aile bireylerine, örnek davranışlar sergilemelidirler. Sosyal davranışlarda, ilişkilerde örnek olmalıdırlar. Kurucular, nesillere ben değil biz kavramını oluşturmalı, oluşumunu sağlamalıdırlar. 

Aile şirketleri artık iyi yönetişim için kurum yapısında kalmaya değil, kurumsal yapılanma süreci ile birlikte kurumsallaşmaya ihtiyacı olduğu bilinci ile hareket etmelidir. 

Aile Şirketleri aile kontrolünde olmayan şirketlere nazaran farklı özelliklere sahiptir. İşin ve ailenin birbirini etkilediği bu şirketlerde, sürekliliğin devamı ve büyüme için aile ve şirket yönetişim sistemlerinin geliştirilmesine ihtiyaç vardır. 

Ortaklı şirketlerde öyle bir yapı oluşturulmalı ki, alının kararlar şirkette bulunan herkesi tatmin etmeli, hiçbir itiraz gelmemeli, aynı zamanda alınan kararlar şirketi geliştiren ve farklılaştıran yapıda olmalıdır.